اهداف تربیت عرفانی در نگاه مولانا با تأکید بر انسانشناسی

رضاعلی نوروزی, محمدرضا نصراصفهانی, فاطمه داوری دولت آبادی

چکیده

تربیت عرفانی یکی از ساحتهای تربیتی معنوی است که در آموزه¬های عارفان اهل طریقت و سیر و سلوک ریشه دارد. هدف از نگارش این مقاله، استنتاج اهداف تربیت عرفانی مولانا شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم هجری از آرای انسانشناسانة اوست که در آثارش نمودار است. این پژوهش با روش توصیفی استنتاجی نگارش یافته است. بر اساس یافته¬های این پژوهش، هدف نهایی مولانا در تربیت آدمی، فنا و بقای بالله دانسته شده و سایر اهداف که در حکم اهداف واسطه¬ای در تربیت عرفانی است، در راستای تحقق آن وضع گشته است که اهدافی مانند رسیدن به تغییر خویشتن، دریافت بارقه¬های حق، رسیدن به معرفت شهودی، عشق، موت اختیاری و... در زمرة این اهداف قرار می¬گیرد که هر یک از آنها در رسیدن انسان به هدف اصلی او در تربیت عرفانی از نگاه مولانا یعنی همان فنا و بقای بالله نقش مهمی بر عهده دارد.

کلمات کلیدی

مولانا و انسان شناسی؛ تربیت عرفانی از نظر مولانا؛ اهداف تربیتی و نگاه عارفان به آن

دانلود فایل PDF